 W czasie okupacji hitlerowskiej w Jabłoniu stacjonowali Niemcy wraz z ukraińskimi pomocnikami. Majątek Jabłoń wraz z pałacem po wybuchu wojny został przez Niemców zabrany rodzinie Zamoyskich. Nowym zarządcą majątku Jabłoń został Niemiec Herman Dunkel, ok. 50 lat. Mieszkańcy Jabłonia wspominają: Dunkel nie był najgorszy dla ludności, która pracowała u niego w majątku rolnym. Niewątpliwie zależało mu na sile roboczej i dlatego odnosił się względnie do robotników. |
Więcej…
|
 Obecnie Zbójna Góra należy do Radości w dzielnicy Wawer, miasta Warszawy. Na tym terenie na początku XX wieku powstało wiele domów letniskowych. Wśród mieszkańców Zbójnej Góry byli również obywatele polscy narodowości żydowskiej, o czym przypominają pozostałości po założonym tu w tym czasie cmentarzu żydowskim. Podczas II wojny światowej Niemcy spędzili Żydów ze Zbójnej Góry i Radości do getta w Falenicy, następnie stamtąd w sierpniu 1942 r. deportowani zostali do obozu zagłady w Treblince. |
Więcej…
|
 W Zdziłowicach, według spisu dokonanego w 1921 r., było 315 budynków i mieszkało 1938 osób, w tym 1902 katolików i 33 Żydów. Tuż przed wybuchem II wojny światowej w Zdziłowicach żyło około 100 Żydów. Zajmowali się drobnym rzemiosłem, głównie szyciem i naprawą obuwia, handlem, posiadali małe sklepy.
Zachowało się część nazwisk rodzin żydowskich zamieszkałych w Zdziłowicach przed 1939 r. |
Więcej…
|
|
Obraz 9: Moniek Eichenblatt |
 W Modliborzycach w 1921 r. żyło ok. 1000 Żydów co stanowiło 50% ogółu mieszkańców. W czasie II wojny światowej hitlerowcy założyli tu getto, w czerwcu 1942 r. przebywało w nim ok. 2200 Żydów, w tym ponad 1000 Żydów z Wiednia. Getto zlikwidowano w październiku 1942, jego mieszkańców deportowano do Kraśnika, a stamtąd 1.11.1942 r. do obozu zagłady w Bełżcu |
Więcej…
|
Podczas likwidacji getta w Kosowie Lackim jesienią 1942 r. Żydów wywieziono do Treblinki, a w listopadzie 1942 r. hitlerowcy utworzyli tzw. getto szczątkowe. Rozgłaszali, że przybywający tam Żydzi będą bezpiecznie pracować. Razem z innymi Żydami dotarła tam 10- letnia Chasia Farbiarz ze swą babcią Chawą. Gdy w 1943 r. Chawa umiera w Kosowie, Chasia ucieka z getta. |
Więcej…
|
W czasie II wojny światowej w getcie w Stoczku Węgrowskim przebywało około 2 tysiące Żydów. Podczas likwidacji getta we wrześniu 1942 r. hitlerowcy rozstrzelali ok. 200 Żydów a pozostałych deportowali do obozu zagłady w Treblince. Grupy Żydów ze Stoczka zdołały ukryć się w okolicznych lasach i wioskach. Wśród ukrywających się była Rywka Farbiarz ze swą 10- letnią córką Chasią. Ukrywający się podzieleni byli na małe ok. dziesięcioosobowe grupy. Razem z Chasią i jej mamą byli jej kuzyni z Warszawy; Srulik- lat ok.18 i Mojszele Farbiarz- lat ok.11, którzy przybyli do Stoczka w nadziei na przeżycie.
|
Więcej…
|
Przed II wojną światową w Cechówce mieszkało ok. 1000 Żydów na ogólną liczbę 6000 mieszkańców. Zajmowali sie głównie handlem, rzemiosłem i drobną produkcją. W Cechówce była bożnica, pochówki Żydów odbywały się w sąsiednim Okuniewie.
Jedną z rodzin w Cechówce była rodzina Wolrechów. Zajmowali się m.in. szewstwem.
|
Więcej…
|
Obaj ukrywali się w czasie niemieckiej okupacji w lasach w okolicy Janowa Lubelskiego. Moszek Hamer (z lewej na zdjęciu) stracił w tamtej okolicy niemal całą rodzinę. Dziadkowie, Azriel i Szifra zginęli na ulicy w Janowie Lub. z rąk Niemców. Jesienią 1942 r. w egzekucji 48 mężczyzn pochodzenia żydowskiego w Przymiarkach polscy bandyci zastrzelili ojca Moszka, Awruma. W wigilię święta Pesach, wiosną 1943 r. Niemcy zabili mu w okolicy lasu Jarugi, mamę, Henele i starszą siostrę, Manię. Oprócz Moszka, przetrwała wojnę tylko młodsza siostra, Nechama.
|
Więcej…
|
Julianna i Stanisław Postek mieszkali przed wojną w Stoczku Węgrowskim. Mieli dziwięcioro dzieci i prowadzili gospodarstwo rolne.Wg spisu z 1921r.w Stoczku Węgr.mieszkało 1636 osób, w tym 1221 Żydów. W czasie okupacji hitlerowskiej w utworzonym w Stoczku getcie przebywało ok.2000 Żydów. We wrześniu 1942r., podczas likwidacji getta rozstrzelano ok.200 Żydów, a pozostałych wywieziono do Treblinki. W połowie tego roku przybyło do Postków troje uciekinierów z getta warszawskiego.
|
Więcej…
|
Wśród Żydów szewcami byli Motek Auselender, Fajgenzwajg oraz Frydman. Kobiałkiewicz Chaim i Chaja mieli sklep konfekcyjny.Jankiel Rubel był kowalem. Alfiszerowie prowadzili skup zboża, mieli piekarnię i sklep.Było kilku rzeźników, w tym Jankiel Holzman. Stolarzem był Szymon Filkensztain. Idydia Białobroda z rodziną miał sklep galanteryjny.
Wśrod Żydów pracujących w hucie byli Teiblumowie, Szajnberg, Goldyn, Motek i Lejb Rutkiewicz.
|
Więcej…
|
Hordzieżka- wieś na pn. -zach. skraju lasu Gułowskiego, pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z XV w. W wojnie obronnej 1939r stacjonowały tu oddziały Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie” pod dowództwem gen. Franciszka Kleeberga. W tym czasie w Hordzieżce mieszkało osiem rodzin żydowskich: Gedala, Gedanken, Kopciarz, Dawidowicz, Gerecht, Morel, Zajdenworn , Rejman. Srul Gedanken był właścicielem sklepu a Moszek Zajdenworn rolnikem. Szmul Kopciarz handlował drewnem, w jego domu odbywały się spotkania modlitewne.W pierwszym okresie wojny zostały zamordowane córki Kopciarzów - Ruchla i Rywka, bliźniaczki. |
Więcej…
|
Stara Wieś w 1827r liczyła 74 domy, w których mieszkały 63 rodziny chłopskie, 8 rodzin szlachty zaściankowej i 3 rodziny żydowskie zajmujące się drobnym handlem.
W sierpniu 1926r.wybrano 43 osobowy skład Ochotniczej Straży Pożarnej pod zarządem Wojciecha Mroza. Wśród członków było dwóch Żydów: Berek Zylber i Szmul Diament.
Nie wszystkie nazwiska Żydów Starej Wsi były znane ogółowi mieszkańców wsi. Nazewnictwo miejscowe rodzin żydowskich pochodziło od imienia ojca rodziny np. Sana Zylber we wsi był znany jako Sana, jego żona Sanowa a synowie-Berek Sanów i Wolf Sanów.
|
Więcej…
|
|
|
Zapisane obrazy historii
